Шарл Пјер Бодлер (9 април 1821 – 31 август 1867) бил француски поет, есеист, критичар и преведувач, најпознат по неговата збирка песни „Les Fleurs du mal“ (Цветовите на злото), која се смета за едно од највлијателните дела на модерната европска литература. Бодлер бил клучна фигура во преминот од романтизам кон модернизам, а неговото дело се карактеризира со теми на декаденција, убавина, меланхолија и урбан живот.

Бодлер е роден во Париз во семејство со висок општествен статус. Неговиот татко, Франсоа Бодлер, бил државен службеник и аматерски уметник кој починал кога Шарл имал шест години. Неговата мајка, Каролина, се преомажила за воен офицер, Жак Обик, со кого Бодлер имал затегнат однос. По завршувањето на образованието, Бодлер ја отфрлил кариерата во правото или дипломатијата што ја посакувало неговото семејство, избирајќи наместо тоа да се посвети на литературата.

Литературна кариера

Најпознатата збирка на Бодлер, „Цвеќиња на злото“, е објавена во 1857 година. Оваа збирка песни ја истражува двојноста на човечката природа – убавината и гревот, духовноста и телесноста – честопати преку провокативни и темни слики. Збирката предизвика скандал поради своите експлицитни теми, вклучувајќи ја сексуалноста и смртта, што доведе до тужба против Бодлер и неговиот издавач за „навреда на јавниот морал“. Шест песни беа забранети, а Бодлер мораше да плати казна.

Покрај поезијата, Бодлер бил значаен уметнички критичар и преведувач. Неговите есеи за сликари како што е Ежен Делакроа покажуваат длабоко разбирање на естетиката, додека неговиот превод на делата на Едгар Алан По ја запознал француската публика со американскиот писател, влијаејќи врз подоцнежните генерации симболисти.

Личен живот и влијание на Париз

Животот на Бодлер бил обележан со финансиски проблеми, долгови и боемски начин на живот. Тој живеел во Париз, град кој длабоко влијаел врз неговата работа. Во својот есеј „Сликарот на модерната живот“, тој ја опишал фигурата на „flâneur“ – набљудувач на модерниот урбан живот – што го одразува неговиот сопствен пристап кон уметноста и светот. Неговата опсесија со убавината, често пронајдена во неочекуваните и темни аспекти на животот, го направила уникатен глас на своето време.

Неговото здравје се влошило поради години алкохол, опиум и сифилис. Според „Британика“, по мозочен удар во 1866 година, последните години од својот живот ги поминал делумно парализиран во Париз и Брисел, каде што починал во 1867 година. Бил погребан на гробиштата Монпарнас.

Наследството на Бодлер е огромно. Тој влијаел врз симболисти како што се Стефан Маларме и Пол Верлен, како и врз модернистите од 20 век. Неговата способност да комбинира убавина и темнина, традиција и иновација, го направила траен симбол на уметничка бунтовност и интроспекција.