Гласното навивање за време на фудбалските натпревари стана сериозен проблем во односот на двојката, а 23-годишна жена побара совет на интернет откако нејзината молба до нејзиното момче да биде потивка предизвика расправија и сега се чувствува виновна.
Таа ја сподели својата приказна на популарната страница на Редит, надевајќи се на разбирање и насоки.
Траума од детството
Девојката објаснила дека страсното навивање на нејзиното 25-годишно момче, со кое е во врска две години, предизвикува тешки сеќавања кај неа. Неговото “викање на судиите, проколнување на играчите и гласно славење” се предизвикувачки за неа поради трауматичното детство. “Проблемот е во тоа што не пораснав во домаќинство каде што викање се сметаше за безбедно”, напишала таа. “Татко ми беше навредлив и секогаш кога го подигна својот глас, речиси секогаш следеше нешто полошо”.
Таа истакна дека целосно му верува на нејзиното момче и знае дека тој никогаш нема да ја повреди, но бучавата од врескањето сама по себе создава чувство на вознемиреност кај неа. “Мојот дечко го знае ова, и иако знам дека никогаш нема да ја крене раката врз мене, звукот од неговото викање – дури и кога е насочен кон телевизорот и никогаш кон мене – ме прави многу вознемирена и непријатна”, призна таа.
Неочекувана реакција и вина
Кога го замолила да се смири малку, неговата реакција не била онаа како што таа се надевала. “Тој се вознемири кога ми реков дека ми изгледа агресивно и ми рече дека ги повредив неговите чувства”, се сеќава таа. Тој ѝ објаснил дека бил “едноставно страстен за фудбалот, бидејќи израснал во дом фокусиран на спортот” и дека таа “претерувала”.
Корисниците на Редит едногласно се на нејзина страна
Огромното мнозинство на корисниците дојдоа во нејзина одбрана, верувајќи дека неговата реакција не е соодветна со оглед на нејзината траума. Многумина истакнаа дека партнерот треба да има повеќе разбирање.
“Јас сум фудбалски фанатик и ако мојата девојка ме замоли да престанам да викам бидејќи тоа ја враќа на тоа темно место, ќе застанам, без да се поставуваат прашања. Навистина не можам да разберам колку е тешко да се направи ова”, напиша еден коментатор. Друг се согласил: “Ако мојот партнер имаше траума од викање, јас ќе престанам да викам. Тоа е само фудбал. Човекот сеуште може да ужива во играта без да вика на телевизорот”.
