УКРАИНСКИТЕ вооружени сили (УАС) успеаја да го забават напредувањето на руската војска во централен Донбас во текот на изминатиот месец, но овој успех дојде со висока цена. Значајни сили беа префрлени од други фронтови за зајакнување на одбраната, оставајќи ги другите сектори ранливи на руски упади. Рускиот независен портал „Медуза“ обезбедува анализи и мапи на ситуацијата на бојното поле.

Високата цена на одбраната на Донбас

Иако украинските сили успеаја да го забават рускиот напредок во централен Донбас, цената на овој успех беше висока. Во август, Украина мораше да премести значителни сили од други фронтови за да ја зајакне одбраната околу клучниот руски пробив помеѓу Покровск и Костјантиновка. Ова ги остави другите сектори на фронтот значително поранливи.

Последиците се веќе видливи: руските сили напредуваат кон Славјанск по двата брега на реката Сиверски Донец, каде што ги освоија стратешки важните шуми во Крем, област под контрола на ОСУ од есента 2022 година. Во исто време, друга руска група напредува кон запад по границата на регионите Дњепропетровск и Запорожје речиси без отпор. Помали кризи за украинската одбрана се појавија и во близина на Орихив, јужно од Запорожје, и околу Купјанск во Харковскиот регион.

Руски пробив кај Добропиље

Ситуацијата на фронтот помеѓу Покровское и Костјантинивка стана појасна во последните недели. На почетокот на август, руските единици од 51-та армија напредуваа приближно 20 километри длабоко во украинската одбрана и стигнаа до патот Добропиља-Краматорск. Руски сили се забележани и на североисточните пристапи кон Добропиља.

До средината на август, ОСУ префрли резерви во областа од други фронтови, првенствено од Сумската област, но исто така и од позиции во близина на Купјанск, Часив Јар и источен Днепропетровск. Овие засилувања им овозможија на украинските сили да ги потиснат руските трупи од патот Добропиља-Краматорск. Сепак, обидите целосно да се пресече рускиот клин беа неуспешни.

Русија, исто така, донесе засилување. Прво пристигнаа дополнителни единици на 51-та армија, потоа делови од 20-та моторизирана стрелачка дивизија, а во септември беа распоредени најмалку четири бригади морнаричка пешадија. До почетокот на октомври, руските сили веројатно ја стабилизираа базата на нивниот пробив.

Иако украински извори тврдат дека во контранападите повторно освоиле некои населби како што се Дорожни и Нови Шахов, нема визуелна потврда за ова. На источниот бок, руската поморска пешадија напредува кон Шахово и Софијивка за да ги обезбеди своите позиции. И покрај стабилизацијата, обновениот руски напредок кон Добропила или Краматорск се чини малку веројатен поради големи логистички проблеми, бидејќи тие не контролираат клучни патишта или поголеми населби во областа.

Ситуацијата во близина на Сиверски Донец

По години борби, руските сили успеале да ги освојат Креминските шуми, огромна пошумена област на северниот брег на реката Сиверски Донец. Овој значаен напредок бил овозможен со два клучни пробива: едниот по должината на јужниот брег на реката, од Билохоривка преку Серебрјанка до Дронивка, а другиот по должината на северната притока, реката Чорни Жеребец, каде што напредувале од Торски до Јампил. Се претпоставува дека украинските сили, кои ја бранеле пошумената област, се повлекле преку реката на спротивниот брег во близина на Дронивка.

Офанзивата долж Сиверск Донец претставува сериозна закана за украинската контрола врз Сиверск, кој се наоѓа во низините, додека руските сили ги држат високите места на исток и север.

Лиман е веќе речиси целосно опколен. Руските сили го освоија селото Шандрихолове, северозападно од градот, и стигнаа до патот што ги поврзува Лиман и Изјум. Единствената преостаната линија за снабдување на бранителите на Лиман е преку речните премини кај Рајхородок, на периферијата на Славјанск. Сепак, мостовите таму се уништени, а фериботскиот премин е под постојани руски воздушни напади, што го отежнува снабдувањето на поголемата група сили северно од реката.

Рускиот напад врз Лиман ги разби украинските сили во областа, особено Третиот армиски корпус. Единиците на Третата ударна бригада, заедно со другите елементи на корпусот, беа отсечени од главните сили што го бранеа Лиман. И покрај ова, Третата ударна бригада се обиде да ја поддржи одбраната на градот со напаѓање на северниот дел од руската група.

Русите напредуваат речиси без отпор во Дњепропетровската област

Руските сили добија значително засилување не само во секторот за пробив кај Добропиље, туку и во областа јужно од Покровск, на стратешки важната раскрсница на Дњепропетровската, Донецката и Запорошката област. Во областа, руските единици напредуваат јужно од реката Вовча, целејќи на клучен пат што го поврзува утврдениот град Хуљајполе со Покровск, главниот логистички центар за украинските вооружени сили.

Од друга страна, украинската одбрана во овој сектор се соочува со големи предизвици. Откако неколку единици беа префрлени како засилување во областа Добропиље, преостанатите сили беа принудени на по„мобилна“ одбрана. Ова значи дека тие повеќе не се во можност да одржуваат цврста и непрекината фронтова линија, туку се потпираат на локализирани контранапади за да го забават руското напредување.

И покрај фактот дека украинските сили успеаја привремено да ја вратат контролата врз некои населени места, руските трупи напредуваа од 12 до 17 километри на различни делови од овој фронт во изминатиот месец. Тие моментално се наоѓаат само на десет километри од важниот пат Хуљајполе-Покровске, како што се гледа од селото Вербова.

Предизвици во регионот Запорожје

Покрај заканата за Хуљајпол од исток, одбраната на Украина во Запорошката област се соочува со дополнителни предизвици. Руските трупи ја продолжија својата офанзива кон градот Орихив, клучна база за ОСУ за време на летната офанзива во 2023 година. Тие го напаѓаат од југ, преку урнатините на Роботин, и од исток, преку областа Малаја Токмачка.

Понатаму на запад, по течението на реката Днепар, руските сили исто така го зголемуваат притисокот. Во областа на поранешниот брег на резервоарот Каховка, кој пресуши по уништувањето на браната во 2023 година, руските трупи бележат успеси. Откако првично го зазедоа населено место Камјанске, во текот на изминатиот месец тие ја презедоа контролата и врз јужните делови на Степнохирск и селото Приморске.

Стратешкото значење на овој напредок е големо. Доколку руските сили успеат да стигнат до реката Конка, која се наоѓа северно од Приморско, нивните оператори на беспилотни летала би можеле директно да напаѓаат цели во самиот град Запорожје, што претставува нова и сериозна закана за регионалниот центар.