ЕУ преговара за правно обврзувачка цел за намалување на нето емисиите на стакленички гасови за 90 проценти до 2040 година и се обидува да ја одобри пред да се соберат светските лидери на самитот на ОН за климата COP30 на 6 ноември.

Сепак, месеците преговори досега не доведоа до договор, бидејќи некои влади се повлекоа од зелените мерки и изразија загриженост за тоа како да се финансира транзицијата кон економија со ниски јаглеродни емисии, заедно со приоритети како што се одбраната и индустриската ревитализација.

Во нацрт-предлогот за компромис на ЕУ, кој го виде Ројтерс, земјите изложија планови што ќе ѝ овозможат на ЕУ да ја преиспитува целта за 2040 година на секои две години, што потенцијално ќе му овозможи на Брисел да ја олабави целта во иднина.

Нацртот, исто така, би вовел во законот обврска дека, доколку шумите апсорбираат помалку емисии на CO2 од очекуваното или технологиите за отстранување на CO2 од атмосферата се развиваат побавно од планираното, другите индустрии нема да бидат принудени побрзо да ги намалуваат емисиите за да ја исполнат целта за 2040 година.

„Можните недостатоци во еден сектор не треба да бидат на штета на другите сектори“, се наведува во нацрт-документот од 25 октомври.

Јаглеродни кредити

Новиот компромис ги одразува барањата што ги поставија лидерите на владите на ЕУ на самитот минатата недела, каде што разговараа за „овозможување услови“ за постигнување на зелените цели без зголемување на сметките за енергија за граѓаните. Условите, исто така, треба да ги охрабрат бизнисите да се спротивстават на евтиниот кинески увоз и американските царини.

Претставниците на земјите од ЕУ ќе преговараат за предлогот следната недела, пред нивните министри за животна средина да се обидат да ја одобрат целта на 4 ноември.

Нацрт-предлогот не ја менува целта за намалување на емисиите за 90 проценти во однос на нивоата од 1990 година, ниту целта од 3 проценти што може да се постигне со купување таканаречени странски јаглеродни кредити, наместо домашни, иако земјите сè уште дискутираат за ова. Францускиот претседател Емануел Макрон минатата недела изјави дека кредитите потенцијално би можеле да покријат до 5 проценти.

Имено, јаглеродните кредити или компензациите значат финансирање на проекти што ги намалуваат емисиите на CO2 надвор од ЕУ, наместо да ги намалуваат сопствените емисии на стакленички гасови. Добро познати примери се пошумувањето на Бразил или преминот на градовите од бензински автобуси на електрични.

Купувачот на „кредитот“ го смета финансирањето на зелен проект во странство за постигнување на својата цел.

Во обид да ги придобие владите кои се скептични кон предлогот, Европската комисија вети промени во другите зелени мерки, вклучително и разгледување на ублажување на забраната за автомобили со мотори со внатрешно согорување од 2035 година, по притисокот од Германија и Италија.

Претставниците од Данска, која го има претседателството со ЕУ и го состави документот, одбија да коментираат.