Повеќе не се гласини, овие денови беше потврдено дека Нетфликс ја ангажирал инвестиционата банка Moelis & Co., истата која ги советуваше Skydance Media за преземањето на Paramount, за да направи анализа и да предложи модел за купување на медиумскиот гигант Warner Bros. Discovery, едно од најголемите филмски студија во историјата на Холивуд. Анализата на внатрешните финансиски податоци веќе е во тек, што значи дека ова е сериозна намера, а не само медиумски гласини.
Со евентуалното стекнување на Warner, Netflix ќе стане сопственик на еден од најголемите филмски и ТВ каталози во светот, како и сеуште моќни филмски франшизи како Хари Потер, Дина, Бетмен, Супермен и други DC херои, како и телевизиски серии како Пријатели или Игра на тронови.
На овој начин, Нетфликс ќе го реши проблемот кој се појавува во секоја СВОТ анализа на компанија чија слабост секогаш беше на прво место, со забелешка дека, за разлика од конкурентите како Дизни, Ворнер или Парамаунт, нема свој филмски каталог. Досега ова не му сметало многу за да победи во т.н. војна на стримери, но очигледно тие заклучиле дека “зимата доаѓа” и дека е мудро да се влезат во нови битки подобро вооружени.
Дали Нетфликс е како албанската армија?
Извршниот директор на Нетфликс, Тед Сарандос, неодамна истакна дека тие размислуваат за можни аквизиции, но дека не се заинтересирани за кабелскиот бизнис на Ворнер, кој се однесува на телевизиските канали како што се CNN, TNT, Food Network и Animal Planet. Главната цел ќе биде филмското студио на Ворнер и стриминг бизнисот, односно платформата HBO Max.
Но како дојде до тоа што Нетфликс – кој во 2010 година поранешниот извршен директор на Тајм Ворнер, Џеф Бјукс, се потсмевачки нарече “албанската армија која сака да го освои светот” – дојде во позиција да размисли за купување на овој холивудски гигант? Од една страна, се разбира, постои метеорски раст на Нетфликс, што е добро позната работа, толку многу пошокантна е вториот дел од равенката, тажната судбина на Warner Bros. Discovery, за која, поради акумулираниот долг од речиси 40 милијарди долари, продажбата е всушност единствениот спас.
Поголемиот дел од тој долг беше генериран кога Ворнер беше во сопственост на AT&T. Џеф Бјукс коментираше во тоа време дека “тој не можеше да замисли толку лошо водење на компанијата. Нивото на уништување на имотот е монументално”. Познатиот филмски публицист Питер Бискинд цинично напишал дека “квалитетот е збор кој AT&T дури и не знае како да го пишува”.
Кога Дискавери ги купи Warner Bros. од AT&T, долгот достигна речиси 55 милијарди долари, па новиот извршен директор на компанијата, која оттогаш се нарекува Warner Bros. Discovery, Дејвид Заслав, беше ангажиран во намалување на бројот на луѓе, но понекогаш со луди потези како што се отписите на билансот на состојба на веќе завршени филмови кои никогаш не ја виделе светлината.
Зошто Бетгрл и Стивен Кинг беа отпишани
Најпознатите вакви случаи се Бетгрл, кој чинел 90 милиони долари (интересно е дека Мајкл Китон повторно го облекол костумот на Бетмен), кој никогаш не бил прикажан, како и филмската адаптација на Селемовата партија на Стивен Кинг, која била пофалена од самиот Кинг, но дури и тоа не и помогнало да ја избегне чистката на Заслав. Прашањето е дали некогаш ќе имаме можност да ги гледаме овие филмови.
Ваквите потези му го донеле прекарот Касапот Заслав, но поголем проблем од повреденото его бил тоа што после тоа, холивудските креативци, сфаќајќи што може да им се случи, почнале да го заобиколуваат Ворнер како да е болест, барајќи посигурни партнери.
Благодарение на ваквите отписи, Заслав успеа да го намали долгот, но управувањето на компанијата остана исто толку лошо, што е потврдено со бројни неуспеси на благајните, како што се Мики 17, Џокер: Лудило за двајца, Фуриоса: Сага за лудиот Макс и Витези на криминалот.
Сепак, квалитетот на стратешкото размислување можеби е дури и подобро илустриран со честите промени во името на стриминг сервисот, кој прво беше наречен HBO GO, потоа HBO Max, потоа преименуван во Max пред две години, а оваа година беше преименуван во HBO Max.
Оваа криза е дел од поширокиот тренд на консолидација во медиумската индустрија, а причината за ова е падот на линеарните ТВ рејтинзи од една страна и значителниот пад на продажбата на билети за кино во целиот пост-пандемиски период, од друга страна. Ова веќе доведе до големи медиумски реконструкции, од кои најзначајна е неодамнешното преземање на Парамаунт од страна на Скајденс Медиа, кој, впрочем, исто така е заинтересиран да го преземе Ворнер и, наводно, веќе има направено три понуди, но сите од нив беа одбиени.
Медиуми Годзила
Ова го става Нетфликс во улога на фаворити и не тера да размислуваме за тоа што има за нас, тоа е, дали раѓањето на овој нов медиумски Годзила ќе биде добро за нас гледачите или не.
Имено, иако Нетфликс одамна излезе од својата креативна фаза во која сега класичните серии како што се House of Cards, Orange is the New Black, Ozark, Narcos, Mindhunter, Stranger Things, La Casa de Papel и многу други беа создадени и во последните пет години, поточно откако Синди Холанд, потпретседател за оригинални содржини, ја напушти компанијата, Влегол во фазата на валмартизација, односно транзицијата кон содржината, тој сепак успева да ја отвори вратата за креативност од време на време и си дозволува некои посмели чекори.
Серии како што се Адолесценција, Рипли, Црни гулаби, Среда, Игра на лигњи, Дипломат се примери кои зборуваат во корист на важноста на оригиналната содржина која повремено, случајно или не, сеуште се случува на Нетфликс. Покрај тоа, Нетфликс сè уште сериозно не влегол во полето на франшизи на кои се потпираат неговите конкуренти, особено Дизни и Ворнер.
Но, ако албанската армија успее да го освои Ворнер, играта може значително да се промени. За Нетфликс, поседувањето на веќе споменатите Warner и HBO франшизи ќе го направи многу полесно да се здобијат со нови претплатници, но за оние кои претпочитаат креативност и нова, оригинална содржина наместо да се протегаат во безброј продолженија и пред-сезони, оваа купување сигурно нема да донесе ништо добро. Франшизите се гробишта на креативноста, и последното нешто што го сакаме како гледачи е Нетфликс да почне да личи на Ворнер.
