Српскиот претседател Александар Вучиќ е под притисок од сите страни, неговиот углед во Европа е нарушен, Русија не му се прилагодува, а Кина се дистанцира, пишува денес австрискиот дневен весник „Штендард“ и ја пренесува оценката на балканскиот експерт Флоријан Бибер дека политиката на Вучиќ за нишање меѓу големите сили е сериозно разнишана.
„Српскиот режим е под зголемен притисок од Русија, САД и српската опозиција. Во Европа, неговиот имиџ претрпе голем пад“, пишува „Стандард“ во врска со проблемите што ги има Србија со санкциите врз Нафтената индустрија на Србија (НИС), единствената нафтена компанија во Србија која е во мнозинска сопственост на Русија.
Дневник пишува дека единственото решение би било рускиот Газпром да го продаде својот удел во НИС, но дека Москва сега „не се среќава со српскиот претседател Александар Вучиќ“.
„Напротив, тие се шегуваат за него. Портпаролката на руското Министерство за надворешни работи, Марија Захарова, неодамна изјави дека се прашува дали има само еден претседател Вучиќ или дали неговите интервјуа доаѓаат од различни луѓе“, пишува „Стандард“.
Австрискиот дневен весник ја цитира како вели: „слушаме некои изјави кога е во Москва, а различни кога ги дава од други места“. „Москва е очигледно лута затоа што Србија испраќа муниција во Украина“, оценува весникот.
Флоријан Бибер, професор по студии за Југоисточна Европа и раководител на Центарот за студии за Југоисточна Европа на Универзитетот во Грац, и координатор на Советодавната група за Балканот во Европа (BiEPAG), за „Стандард“ изјави дека просторот за маневрирање на Вучиќ станува сè помал и помал и дека тој „се заглавил во ќош“.
„Четирите столчиња на кои седи Србија стануваат сè понесигурни“, изјави Бибер за „Стандард“. Тој рече дека постои ризик од „раскинување“ со Русија, и дека во тој случај просторот за маневрирање на Вучиќ станува уште помал.
Политикологот Бибер додаде дека ова е придружено со зголемената воздржаност на Кина, бидејќи „кинеската дипломатија не сака Вучиќ да ги експлоатира билатералните односи за сопствена корист“.
Флоријан Бибер, исто така, коментираше за „Штандард“ за медиумските написи за можната улога на Александар Вучиќ за време на опсадата на Сараево, за доведување странски авантуристи за пари за да пукаат во цивили во опколениот град.
Бибер рече дека Вучиќ никогаш не се дистанцирал од своето екстремистичко минато, ниту пак некогаш зборувал критички за тоа. „Тој очигледно ги благословувал воените злосторства“, рече Бибер.
Иако екстремистичкото минато на Вучиќ отсекогаш било познато, тој сега стана попроблематичен за политичарите од Европската Унија и тој повеќе не е „драг Александар“ како што го нарече претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен, рече Бибер, нагласувајќи дека денес е јасно „дека тоа била погрешна проценка“.
„Но, кога толку долго инвестирате во некого, психолошки е тешко да си признаете дека нешто не било во ред“, рече Бибер.
Според Флоријан Бибер, ова е таканаречениот ефект на „потонати трошоци“, т.е. погрешна инвестиција што повеќе не може да се поништи и со која се продолжува, иако не носи никакви придобивки, пишува Стандард.
