Самоповредувањето кај адолесцентите во Хрватска достигна алармантно високо ниво, при што се проценува дека еден од тројца или четири млади луѓе во таа земја намерно се повредуваат себеси барем еднаш во животот за да им помогне да се справат со тешки животни ситуации, чувства и искуства.
„Самоповредувањето најчесто е повик за помош, а не израз на желба за самоубиство“, вели авторката на дигиталната книга „Самоповредување кај адолесценти“ и наставничка на Медицинскиот факултет во Пула, Кристина Мајер Чекада, пренесува Хина.
Таа објаснува дека намерното самоповредување и нанесување болка без самоубиствена намера вклучува сечење, гребење и горење на кожата, гризење, самоудирање или удирање во ѕид, спречување на заздравување на раните и внесување мали, нетоксични дози на отровни супстанции.
„Истражувањата покажуваат дека помеѓу 10 и 40 проценти од младите луѓе се самоповредувале барем еднаш во животот, а се претпоставува дека бројот е поголем бидејќи многумина го кријат тоа. Резултатите од анкетата од 2023 година меѓу средношколците од Загреб покажуваат дека за само пет години, самоповредувањето кај средношколците се зголемило за речиси 50 проценти“, рече Чекада.
Таа додаде дека е сосема јасно оти ова зголемување е под влијание на пандемијата на Ковид.
Ивица Шаин, специјалист по адолесцентна психијатрија во болницата во Пула, вели дека самоповредувањето не е специфична дијагноза, туку секогаш се јавува како дел од некои други нарушувања.
Тој објаснува дека адолесценцијата е чувствителен период во кој младите луѓе често минуваат низ криза на идентитетот, полот и другите припадности, што може да доведе до зголемена анксиозност.
„Во обид да се справат со овие чувства, некои адолесценти прибегнуваат кон самоповредување како начин за привремено олеснување, иако тоа е нездрав механизам за справување“, вели Шаин.
Тој вели дека третманот на адолесцентите кои се самоповредуваат најчесто вклучува индивидуална или групна психотерапија, а клучниот предуслов за успех е воспоставување однос на доверба.
