За многу луѓе, борбата со тежината изгледа бескрајна – диети, тренинги и повторно тешкотии да се спротивстават на слатките. Научниците од Универзитетот во Кембриџ веруваат дека причината може да лежи во новооткриениот “ген на глад”.
Што е DENND1B
Истражувачите откриле дека мутација во DENND1B генот ја намалува способноста на некои луѓе да се спротивстават на храната. Во пракса, генот делува како “регулатор” во мозокот – го менува начинот на кој реагираме на стимулите за храна.
Кај луѓето, ефектот е мал – околу 0,01 поени на индексот на телесна маса (ИТМ). Но, во комбинација со повеќе од 1000 други познати генетски варијации, овој “ризик” може да се акумулира и да ја направи личноста поподложна на зголемување на тежината.
Интересно е дека истата мутација е пронајдена и кај Лабрадор ретриверите – можеби затоа оваа раса е позната по својот незаситен апетит и склоност кон дебелина.
Кучињата – модел за дебелината кај луѓето
За да ја потврдат нивната хипотеза, научниците анализирале 241 Лабрадор – од слаби до многу дебели. Тие ја измериле нивната лакомост набљудувајќи колку често ги нервираат сопствениците за храна и дали се каприциозни во нивните избори. Потоа земале примероци од плунка и ја испитувале нивната ДНК.
Произлегува дека мутацијата во DENND1B има најсилна врска со прекумерната тежина кај кучињата – влијае и на телесната тежина и на т.н. Телесна состојба (BCS), скала од 1 до 9, со која ветеринарите одредуваат дали кучето е слабо или дебело, пишува Daily Mail.
Зошто ова е важно за луѓето
Ова откритие е уште еден доказ дека генетиката игра улога во тенденцијата за зголемување на тежината. Ова не значи дека сè е однапред одредено – начинот на живот, исхраната и движењето остануваат одлучувачки. Но сфаќањето дека некои луѓе (и кучиња) имаат вродена “генетска тежина” може да помогне подобро да се разбере и персонализира борбата против дебелината.
