Европската Унија планира целосно да престане да увезува руски гас до крајот на 2027 година, а алтернатива, покрај испораките од Азербејџан и Блискиот Исток, треба да биде американскиот течен природен гас (LNG).

„Грција е природна влезна точка за американскиот течен природен гас (LNG), кој има за цел да го замени рускиот гас во југоисточна Европа“, рече премиерот Мицотакис во петокот на меѓународната конференција за енергија „Партнерство за трансатлантска енергетска соработка“ (P-TEC) во Атина.

Претставници од над дваесет европски земји учествуваат на дводневниот настан, а им се придружија и американскиот секретар за енергетика Крис Рајт и секретарот за внатрешни работи Даг Бургум.

„Не смееме да дозволиме рускиот гас да влегува низ Турција“

Русија не е сигурен снабдувач со енергија, рече Рајт, нагласувајќи ја улогата на Грција во промената на енергетската средина во регионот на Југоисточна Европа.

Југоисточна Европа е последниот агол на Стариот континент што сè уште увезува руски природен гас, додаде грчкиот премиер, додавајќи дека забраната на ЕУ претставува можност за радикална промена на енергетската карта на регионот.

Забраната мора да се спроведе, нагласи Мицотакис, порачувајќи им на своите европски колеги дека „не смееме да дозволиме рускиот гас да влегува во Европа низ задната врата преку Турција“.

Рускиот гас моментално стигнува до Турција преку гасоводот Туркстрим преку Црното Море, а потоа преку Бугарија и Србија до Унгарија.

План за „вертикален коридор“

Атина сака „вертикален коридор“ во кој американскиот течен природен гас би пристигнувал во Грција, а потоа, според грчкиот премиер, би се упатил на север кон Бугарија, Романија, Молдавија, Украина, Унгарија и Словачка.

„Ќе продолжиме да инвестираме во гасна инфраструктура во Грција за да ја исполниме оваа важна регионална улога“, додаде Мицотакис.

Од 2021 година, испораките на азербејџански гас ќе пристигнуваат и во Грција, преку турскиот Трансанадолски гасовод (TANAP), кој е поврзан со Трансјадранскиот гасовод (TAP) на границата. Потоа гасот патува до Албанија, а потоа преку Јадранското Море до приемниот терминал во Италија.